Image Voor de herberg in Saint-Jean-Pied-de-Port Arno liep in 1999, tijdens een sabbatsverlof, in 100 dagen vanuit Nederland, via Santiago, naar Cabo Fisterra. Huberta vertrok het jaar daarop te voet vanuit Le-Puy-en-Velay om twee maanden later in Santiago aan te komen. Daarna bleef de wens om ooit nog eens samen een Camino te lopen. Dat moment kwam sneller dan voorzien. Eind 2001 nam Arno zijn ontslag als leidinggevende bij de overheid. En zo liepen we al in april 2002 samen van Sevilla naar Santiago. “Kun je eens goed nadenken. Misschien wil je iets heel anders gaan doen...”, grapte Huberta vóóraf. Wie had toen kunnen weten wat er in het verschiet lag? Al na twee weken kreeg Arno een idee, over een herberg. Drie maanden later zaten we bij de burgemeester van Saint-Jean-Pied-de-Port. Drie maanden daarna tekenden we het voorlopige koopcontract voor onze eerste herberg... . Het was een hele ommezwaai, niet alleen voor Arno, maar ook voor Huberta. Zij werkt onder meer als theaterregisseur, trainer en coach. We zouden afwisselend zes maanden in de herberg werken (als vrijwilliger) en zes maanden in Nederland. We zouden de herberg moeten verbouwen, in “de horeca” gaan werken en leren omgaan met andere talen en culturen. Kortom, een enorme uitdaging en leerschool. Inmiddels is ons leven drastisch veranderd. In de winter zijn we nu minder bezig om de kost te verdienen - “genoeg is genoeg” - en doen we andere activiteiten die passen in 'de geest van de weg. Zo leiden we steeds meer een pelgrimsbestaan: een eenvoudig èn rijk leven. Lees verder: in dit artikel beschrijven we waarom we een nieuwe herberg startten in Le Chemin (PDF). Image Voor de herberg in Le Chemin, Anthien